http://logiakaisiopes-ektostopoukaixronou.blogspot.com
Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011
Εδώ ο κόσμος καίγεται και........................εμείς χτενιζόμαστε!!!Είναι μια φράση που μας ταιριάζει πολύ συχνά και στα περισσότερα χρονικά διαστήματα της ζωής μας...Μπορεί να καταστρέφεται το σύμπαν αλλά εμείς είμαστε μονίμως αποβλακωμένοι και καταβεβλημένοι από όσα διαδραματίζονται στον μικρόκοσμο μας..Γιαυτό πολλες φορές είναι τρομερά δύσκολο να βρούμε έστω και έναν άνθρωπο που να μας καταλαβαίνει απόλυτα..Γιατί πάντα ένας τρίτος αντιλαμβάνεται πιο αντικειμενικά τις καταστάσεις απο εκείνον που βρίσκεται μέσα σ αυτές...Το μόνο σίγουρο είναι πάντως πως τους ανθρπώπους που επιλέγουμε δίπλα μας καλό είναι να τους δοκιμάζουμε και μόνο εαν αξίζουν να τους κρατάμε στη ζωή μας...Έστω και έναν καλό φίλο να έχει κανείς είναι πολύτιμο..Τι πιο δύσκολο άλλωστε απο τις ανθρώπινες σχέσεις σε κάθε επίπεδο....?
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011
Τελικά η θετική σκέψη κατά πόσο επηρεάζει τα αληθινά γεγονότα της ζωής μας?Δεν έχω καταλάβει να σας πω την αλήθεια 100%....Βέβαια απο προσωπικά μου βιώματα πιστεύω στη θετική ενέργεια που εκπέμπουμε στον περίγυρο μας...Όταν συνεχώς περιμένουμε και αποζητάμε την χείριστη εξέλιξη των πραγμάτων υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τα θέλουμε και να τα παθαίνουμε που λένε...Ίσως ισχύει το προληπτικό ''Πρόσεχε τι εύχεσαι...γιατί καμιά φορά μπορεί να πραγματοποιηθεί...''...Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως αν αντιμετωπίζουμε καταστάσεις όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερα και χαλαρά η ζωή δεν θα μας επιφυλλάσει τόσες δυσάρεστες εκπλήξεις...Χαμογελάστε...είναι μεταδοτικοοοο!!!!!!!!!!!!!!:DDDDDD
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011
Εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να εξιδανικεύουμε πολύ εύκολα πρόσωπα και καταστάσεις...Δεν ξέρουμε όμως αν αυτή η τελειότητα που αντικρίζουμε είναι φαινομενική ή πηγάζει από μια εσωτερική δύναμη που δείχνει πως ο άλλος τα έχει βρει απόλυτα με τον εαυτό του..Σπάνιο φαινόμενο...πολύυυυ σπάνιο...!Ο καθένας από μας έχει έντονα βιώματα απλώς εδώ οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες..εκείνους που επιλέγουν να τα δείχνουν με κάθε ειλικρίνεια και εκείνους που δεν θέλουν να δείξουν το παραμικρό και παριστάνουν τους απόλυτα δυναμικούς...Εσύ τι από αυτά θα επέλεγες...?
Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011
Τίποτα και κανείς δεν είναι όπως φαίνεται...Πάντα βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα για τους ανθρώπους που μας περικλείουν...Πάντα...Αν ήταν όλα όπως ακριβώς φαίνονται δεν θα υπήρχαν αμφιβολίες,διαμάχες,υποψίες,παράλογες σκέψεις και παιδέματα..Να σας πω και κάτι άλλο...?Αν ήταν τα πράγματα τόσο προβλέψιμα θα βαριόμαστε σε χρόνο μηδέν..Όχι πως είναι προτιμότερο έτσι όπως έχουν καταντήσει οι ανθρώπινες σχέσεις, με το να μην μπορούμε να εμπιστευτούμε ούτε άτομα που έχουμε χρόνια στη ζωή μας...Δεν ξέρω πραγματικά...Συνήθως περιμένουμε να δούμε τις πράξεις των άλλων και δεν επαναπαυόμαστε στα λόγια..Καμιά φορά όμως και οι πράξεις είναι παραπλανητικές...Δυστυχώς όσο περισσότερο ψάχνουμε καταστάσεις εις βάθος τόσο χειρότερα γινόμαστε...Απλώς καλό είναι να δίνουμε ευκαιρίες να μαθαίνουμε τι πραγματικά κρύβει κάποιος και όχι να είμαστε σίγουροι πως αποτελεί την κλασσική περίπτωση ενός ορθάνοιχτου βιβλίου...Εξάλλου και ανοιχτό να ήταν το βιβλίο σίγουρα θα βλέπαμε μια μόνο σελίδα στην αρχή...!
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011
Είναι στιγμές που νιώθουμε χάλια....είναι και άλλες που είναι σαν να μας κλείνει το μάτι ο Θεός μαζί με την Μεγαλόχαρη Παναγία της Γουαδελούπε(η αγαπημένη Παναγίτσα πρωταγωνίστρια όλων των βραζιλιάνικων σειρών!!)!΄Οτι είδους στιγμές και αν μας προσπερνούν το μόνο σίγουρο και πάντα ταιριαστό σ αυτές είναι η μουσική....Όπως και να αισθάνεται κανείς αναμφισβήτητα θα βρει και το κατάλληλο για την περίπτωση του κομμάτι...!!Σύνηθες φαινόμενο αποτελεί το γεγονός πως κάθε φορα που είμαστε down down doooown το μόνο που επιδιώκουμε είναι η ακρόαση βασανιστικών και αυτοκαταστροφικών τραγουδιών που θα μας στείλουν κατευθείαν στο πλησιέστερο μίνι μάρκετ για......ξυραφάκια και χαρτομάντηλα.....!!!Όλοι κρύβουν αυτού του είδους την αυτοκαταστροφή μέσα ....μας!!!Άβυσσος η ψυχή μας...και πάλι Α Β Υ Σ Σ Ο Σ....<3
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011
Υπάρχουν και χειρότερα....μα θα στα πω αργότερα.....'Η μάλλον δεν θα στα πω καθόλου...Καλύτερα να ζεις στον κόσμο σου και στην φανταστική φουσκαλίτσα σου ώρες ώρες παρά να σκας για το παραμικρό...Ορισμένες φορές χρειάζονται μικρά αθώα ψεματάκια μόνο βέβαια αν είναι για να προφυλάξεις τον εαυτό σου ή τον άλλον και όταν έχεις στο νου σου ξεκάθαρα τα πράγματα..Αν δεν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου μην περιμένεις να τα βρεις με κανέναν...Όταν όμως φτάνουν στιγμές που χάνεις κάθε πίστη σου στην τύχη τότε καλά θα κάνεις να σκεφτείς πως όλα μα όοολα μικρά και μεγάλα είναι στο μυαλό....΄!
Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011
Πιστεύω στο μυαλό των ανθρώπων..Απλώς παρατηρώ ότι όλο και σπανιότερα τείνουμε να το χρησιμοποιούμε το έρμο!!Καμιά φορά όταν οι καταστάσεις....''βρωμάνε'' από χιλιόμετρα δεν είναι ανάγκη να γκαζώνουμε προς το γκρεμό!Η τύφλωση είναι το κλασσικό σύμπτωμα των ερωτευμένων...Η φάση δηλαδή που και η παραμικρή παραξενιά του άλλου μοιάζει το πιο γλυκό χαρακτηριστικό του..Σίγουρα αν δεν βάζεις νερό στο κρασί σου που κ που καταλήγεις σε συνεχείς φωνές, αν όμως ρίχνεις μόνο μια σταγόνα κρασί και το υπόλοιπο είναι νερό...ούτε έτσι πας μπροστά!Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες διαδικασίες...απλώς μια δόση περισσότερης αυτοεκτίμησης....και έτοιμο το...κοκτέιλ!!!!<3
Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011
Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας.....Δύο ονόματα μία ιστορία..............!!Πραγματικά λίγοι καλλιτέχνες καταφέρνουν με τα τραγούδια τους να αποτυπώσουν με την απόλυτη τελειότητα την πραγματικότητα και καταστάσεις που όλοι έχουμε λίγο πολύ ζήσει...Είχα την τύχη να παρεβρεθώ στην τελευταία συναυλία τους για το καλοκαίρι και μπορώ να πω πως ήταν απίστευτα...Για ακόμη μια φορά η δύναμη των τραγουδιών έκανε θαύματα...
Οι άνθρωποι που γελάνε εύκολα να ξέρετε πως κλαίνε ακόμη ευκολότερα..Σας το λέω απο προσωπική πείρα....!Γενικά πολλές φορές βλέπουμε άτομα να γελάνε ακατάπαυστα να μιλάνε περί ανέμων και υδάτων σαν να έχουν όλα τους τα προβλήματα λυμένα..Συνήθως αυτά είναι τα πιο σοβαρά άτομα..Γιατί σοβαρότητα δεν σημαίνει έλλειψη γέλιου, αυτό για μένα είναι σοβαροφάνεια. Δεν ξέρω τελικά ποιός κάνει την καλύτερη δουλειά...αυτοί που αδιαφορούν για το τι λένε οι άλλοι ή εκείνοι που πασχίζουν να τους έχουν όλους ευχαριστημένους..Μερικά πράγματα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε πιο χαλαρά και αισιόδοξα...Κανείς δεν κατάφερε πολλά με το υπέρμετρο άγχος και την κακομουτσουνιά...Όσοι γελάτε με το παραμικρό να παραμείνετε αυθεντικοί,όσο για τους υπόλοιπους να βρείτε περισσότερους λόγους να ζωγραφίζετε αυτή την γραμμούλα στα χείλη σας...Μην ξεχνάτε!Το γέλιο χαρίζει μακροζωία....;)
Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011
Είναι γνωστό πως τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα υπολογίζαμε και τα θέλαμε...Μα ποιόν κοροιδεύω τώρα?Οι καταστάσεις της ζωής μας διαμορφώνονται όπως θέλουμε τόσο σπάνια που ώρες ώρες θέλουμε να ουρλιάξουμεεε...!!Στην αρχή κάνεις τον επαναστάτη και λες πως αν δεν φας τα μούτρα σου, ΕΣΥ, Ο ΙΔΙΟΣ, ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ, δεν πρόκειται να καταλάβεις ποιό ήταν πραγματικά το σωστό...Και όταν λοιπόν τρως τα πεντανόστιμα μουτράκια σου λες...εντάξει....Γαμώ την ατυχία μου!!Δηλαδή φταίει η κακή σου η τύχη....Πέφτεις,ξανασηκώνεσαι σαν να μην συμβαίνει τίποτα..Καμιά φορά αργεί η ανάρρωση αλλά τελικά έρχεται...Και εκεί που είσαι μια χαρά συνεχίζεις ακάθεκτος..Και.....μπουυυυυυμ..!!!Πάρτον κάτω πάλι...ΆΑΑΑΑΑντε αυτή τη φορά δεν τα ρίχνεις στη μοίρα σου την μουσαφίρισσα αλλά υποθέτεις πως κάποιος σου έβαλε τρικλοποδιά και ξαναέπεσες....Ας κάνεις πως το πιστεύεις...Έχεις φάει απανωτές ήττες σιγά σιγά και αρχίζεις να αναρωτιέσαι..Και εκεί που έχεις πειστεί πως όλα τα στραβά σου έχουν στήσει παγίδα και λες πως βάσει πιθανοτήτων δεν υπάρχει περίπτωση να την ξαναπατήσεις σε κανένα επίπεδο, σε καμία περίπτωση...πάαααλι τα ίδια!!Σκούρα τα πράγματα...Και το μόνο που αναρωτιέσαι είναι πότε θα κάνεις ένα διάλειμμα να ηρεμήσεις βρε αδερφέ!!Εεεε...δίχως να θέλω να σ απογοητεύσω δεν ξέρω αν έχεις το δικαίωμα να κάνεις διάλειμμα...Οι συγκυρίες έρχονται χωρίς να ενδιαφέρονται αν είμαστε προετοιμασμένοι!Σαν τα απροειδοποίητα τεστ που μισούσαμε στο σχολείο...Αλλά αν το καλοσκεφτείς τα πάντα έχουν ένα λόγο που γίνονται...:)
Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011
Όπως πολύ σωστά διάβασα να λέει ένας φίλος ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΠΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΣ.....Εύστοχο μέχρι αηδίας θα το χαρακτήριζα...Και να συμπληρώσω πως αν δεν πας ούτε εκεί που θες μα ούτε και εκεί που κοιτάς τότε πιθανότατα θα πας εκεί που θα σε στείλουν........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΕΕΕΕ...όλοι μας έχουμε πάει εκεί καμιά φορά...είναι ο πιο hot προορισμός....!!!!!!
Είναι αλήθεια...Έρχονται στιγμές που όχι απλώς τίποτα δεν πάει όπως το θέλουμε μα ακόμα χειρότερα..!Τότε λοιπόν αρχίζει να μας ταλανίζει για ακόμη μια φορά το κλασσικό και αγαπημένο ερώτημα ''ΓΙΑΤΙ''???? συνοδευόμενο βέβαια απο το ''....Γιατίιιιι??ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΜΕΝΑ??''..Έχουμε την αίσθηση πως μόνο εμάς πετυχαίνουν τα αδυσώπητα χτυπήματα της μοίρας.. Όχι..Είναι αποδεδειγμένο πως δεν συμβαίνουν τα πρέποντα σύμφωνα με τον κώδικα δικαιοσύνης στους καλούς και τους κακούς..!Και όπως έλεγε ο Ros στα ΄λατρεμένα ''ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ'' ''WHY???WHY DO BAD THINGS HAPPEN TO GOOD PEOPLE?????''..Η τύχη και η ατυχία δεν χτυπάνε κουδούνια.Ούτε ενδιαφέρονται ποιον θα συναντήσουν..Απλώς προχωρούν ακάθεκτες και συχνά πυκνά τις συναντάμε εμείς..Ίσως να φταίει ο δρόμος που εμείς επιλέγουμε να διασχίσουμε και τις βρίσκουμε μπροστά μας. Γιατί είναι αδύνατον να πηγαίνουν αποκλειστικά αυτές πάντα λάθος!!Ευθύνη φέρουν και τα δικά μας ποδαράκια...!!Λέγοντας ποδαράκια, δεν κυριολεκτώ, εννοώ το μυαλό του καθενός. Δεν το πιστεύουμε μα μπορούμε να χαλιναγωγήσουμε το μυαλό μας. Καμιά φορά ίσως να μην υπάρχει ενδεχόμενη λύση στο πρόβλημα μας όμως μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο απο το να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο(κυριολεκτικά και μεταφορικά!)..Να μηδενίσουμε...και πάλι απ την αρχή...:)
Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011
Ισχυρό, ασθενές, ισχυρό, ασθενές και πάει λέγοντας.. Απο αρχαιοτάτων χρόνων εως και μια αιωνιότητα θα ζει και θα βασιλεύει η διαμάχη των φύλων. Άραγε πότε θα σταματήσουν να κονταροχτυπιούνται οι ισχυροί άντρες με τις ασθενείς γυναίκες...?Άλλωστε αν είναι πια τόσο πεπεισμένοι πως είναι ανώτεροι γιατί δεν συναγωνίζονται μεταξύ τους και προσπαθούν συνεχώς να αποδείξουν οτι είμαστε μίλια μακριά τους..?Αφού τους είναι τόσο εύκολο να μας κερδίσουν σ όλα τα επίπεδα, δεν βαριούνται..?Απ την άλλη εμείς οι ανίσχυρες και απροστάτευτες χρησιμοποιούμε άλλοτε τισ δύο αυτές ιδιότητες υπέρ μας και άλλοτε εναντίον μας. Έχουμε καταλάβει καλύτερα το παιχνίδι.. Αφού είμαστε τόσο αταίριαστοι ας σταματήσουμε να έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον.. Μπααα..πολλοί το έκαναν και αποτελούν την αφύσικη μειονότητα...Όντως είναι χαζό να πηγαίνουμε κόντρα στη φύση μα τι γίνεται όταν η φύση κοντράρει εμάς???Δεν νομίζω ότι χρειάζονται αποδείξεις για το ποιός έχει το πάνω χέρι τελικά. Κανείς δεν κατάφερε να απαντήσει στο αν έκανε το αυγό την κότα ή η κότα το αυγό..!Έτσι κανείς δεν μπορεί να βρει την ρίζα του κακού..Αν υποστηρίξω το φύλο μου θα πω πως για τα περισσότερα φταίνε οι άντρες! Μα αν το καλοσκεφτείς....ποιός τους φέρνει στον κόσμο...???????
Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011
Σχέσεις...Φιλικές, συγγενικές, αισθηματικές, ερωτικές, εχθρικές..Δύσκολο κεφάλαιο αυτό..Στο σχολείο θα το χαρακτηρίζαμε ''sos'' και ταυτόχρονα παλούκι..!!!Κόντρες, ξαναζεσταμένες σχέσεις, επανασυνδέσεις, συγγνώμες και πάει λέγοντας.. Όλες οι σχέσεις έχουν σκαμπανεβάσματα.. Αν δεν έχουν είναι στοιχείο ύποπτο.. Γιατί ως γνωστόν και ευρέως αποδεκτόν δεν έχει βρεθεί η χρυσή τομή για να συμφωνούμε μεταξύ μας απόλυτα. Αν λοιπόν το κάνουμε, κάτι δεν πάει καλά.Συνήθως δεν βρίσκουμε λόγο να εκφέρουμε την πραγματική μας άποψη γιατί στο βάθος δεν μας απασχολεί ούτε του άλλου. Δεν έχω βρει και ούτε πρόκειται την τέλεια σχέση, όμως ένα μάθημα το έχω πάρει. Από αυτό συμπέρανα πως είναι ευεργετικό να προσεγγίζουμε και φιλικά αυτούς που αγαπάμε. Αν βλέπεις τον άλλον και σαν φίλο πέραν της ιδιότητας του ως συγγενής, σύντροφος κτλ, λύνονται πολλά προβλήματα. Στο διαγώνισμα των σχέσεων ο κοινός και βασικός συντελεστής πρέπει να είναι η συγγνώμη. Αν είμαστε ικανοί να την ξεστομίσουμε και έπειτα να αποδείξουμε την έννοια της,τότε θα πάρουμε άριστα....:)))
Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011
Αναμονή..Δύσκολο πράγμα εως ακατόρθωτο για μερικούς απο μας..Λένε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Μα τι γίνεται όταν δεν τον χρειαζόμαστε τον γιατρό?Μερικές περιπτώσεις είναι αδιέξοδες αν προσπαθούμε να τις αντιμετωπίσουμε χωρίς τα κατάλληλα φάρμακα...Ορισμένες φορές οι πληγές επουλώνονται χωρίς επέμβαση φαρμάκων μα αυτό συμβαίνει σπάνια.. Έρχονται στιγμές στη ζωή μας που νιώθουμε πως το μόνο που χρειαζόμαστε δίπλα μας είναι ο χρόνος και κανείς άλλος. Στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε χρόνο στη ζωή μας για να επανεξετάσουμε καταστάσεις.Για παράδειγμα να σκεφτούμε καλά αν κάποιος ''μας κάνει'' για να τον έχουμε πλάι μας. Πολλές φορές όμως κάνουμε υπερβολική χρήση του φαρμάκου αυτού που λέγεται χρόνος και μέχρι να σκεφτούμε αν κάτι ''μας κάνει'' αυτό την έχει ήδη.........'κάνει'.....!Δεν αναλύω το θέμα με επιτηδευμένο λεξιλόγιο γιατί στις περιπτώσεις αυτές τα πράγματα είναι πιο απλά απ όσο φανταζόμαστε..Ο χρόνος συνεπάγεται ελευθερία και αυτό είναι κάτι που πάντα πρέπει να παραχωρούμε απλόχερα σ όποιον θέλουμε να κρατήσουμε κοντά μας.Όλοι χρειάζονται την ελευθερία να βυθιστούν στη σκέψη τους που κ που αρκεί να μην αποκοιμηθούν δίχως να πουν καληνύχτα και να σβήσουν το φως...
Απογοήτευση...Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα.. Προτιμότερος χίλιες φορές ο θυμός που ξεσπά και ξεθυμαίνει παρά το απόλυτο κενό.. Υπάρχουν βέβαια απογοητεύσεις που με τον καιρό ξαναγίνονται εμπιστοσύνη, αγάπη και αφοσίωση. Υπάρχουν όμως και άλλες, αυτές που φωλιάζουν στην καρδιά μας και μας κάνουν να μετανιώνουμε για πράξεις και αισθήματα μας. Κάθε απογοήτευση μπορεί να είναι τραγική για μας ανάλογα με το πόσο εμείς διαλέγουμε να της δώσουμε διαστάσεις. Κάθε άνθρωπος κάνει τις επιλογές του και πορεύεται σύμφωνα με το πρόγραμμα που ο ίδιος έβαλε στον εαυτό του. Πιστεύω πως πάντα είμαστε υπέυθυνοι γι'αυτές....ΠΑΝΤΑ. Έτσι λοιπόν διαμορφώνοντας ο καθένας την καθημερινότητα του διαλέγει κάποιον δίπλα του ο οποίος αφουγκράζεται τις επιθυμίες του και να ασπάζεται τα θέλω του. Κάποιον που είναι σε θέση να εγκλιματιστεί στο δικό του πρόγραμμα. Πόσο συχνά καταφέρνει να τον βρει..?Σχεδόν ποτέ.. Η προσπάθεια όμως δεν έβλαψς ποτέ κανέναν. Μερικές φορές ο επιμένων δεν νικά και να σας πω γιατί.. Επειδή βλέπει τα πράγματα σε μια ευθεία και όχι σφαιρικά. Ποτέ δεν κατάλαβα πως γίνεται να θέλουμε κάποιον το ίδιο όσο αυτός και παρόλα αυτά λόγω συγκυριών να μην μπορούμε να συμπορευτούμε αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν γίνεται..Το ζω...άρα για κάποιον ανεξήγητο λόγο, γίνεται...
Όνειρα....είτε αληθινά, είτε βραδυνά..είναι όμορφα..Δεν ξέρω αν πιστευω σ αυτά είτε στον ύπνο μου είτε στον ξύπνιο μου μα ξέρω πως με βοηθούν να νιώσω καλύτερα.. Γιατί το μέλλον μας να το κλείνουμε σε στενά καλούπια της λογικής? Πρέπει να το αφήνουμε να ταξιδεύει στις απέραντες εκτάσεις του παραλόγου.. Άλλωστε αυτό αποζητούμε όλοι...Κάτι συναρπαστικό, πέρα από τη λογική, κάτι που θα μας ελευθερώσει απο τη ρουτίνα που ζούμε.. Νομίζουμε πάντα πως μπορούμε να προβλέψουμε την έκβαση των πραγμάτων απόλυτα και αν όχι, έστω να περάσουμε ξυστά από αυτό που θα συμβεί..Αν ήταν όντως έτσι, στη ζωή θα συνέβαινε μόνο ότι θέλουμε.. Για μένα ένα από τα σημαντικότερα χαρίσματα είναι αυτό που σε κάνει να ζεις ολοκληρωτικά το ''τώρα''χωρίς να πρέπει οπωσδήποτε να σκεφτείς το μετά.. Συχνά πλάθουμε στο μυαλό μας ολόκληρα σενάρια και ιστορίες και σφραγίζουμε έτσι το τέλος τους. Καλώς ή κακώς δεν γράφουμε εμείς το βιβλίο της ζωής μας. Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν είμαστε σε θέση να το πετάξουμε, να σκίσουμε κάποιες σελίδες ή να αγοράσουμε άλλο.. Αρκεί να είμαστε προσεκτικοί στην επιλογή του επόμενου καθώς και των πρωταγωνιστών του. Όλα αυτά μου ήρθαν με αφορμή τα όνειρα.. Βλέπω όνειρα όταν δεν είμαι καλά και βλέπω πάντα αυτό που φοβάμαι πως θα συμβεί..Αν όμως φοβόμαστε τόσο πολύ και δεν ρισκάρουμε, ζούμε..?
Getting away with it all messed up...that's the living...;)
Getting away with it all messed up...that's the living...;) Ένα απο τα αγαπημένα μου τραγούδια.. Είναι ανόητο μα όλοι νομίζουμε πως μας αντιπροσωπεύει αυτός ο τίτλος! Όποιον και να ρωτήσεις κάτι θα βρει να σου πει.. Όσο καλά κ αν είμαστε πάντα κάτι λείπει.. Στην πραγματικότητα μπορεί όλα να μας πηγαίνουν καλά. Ποιός όμως ορίζει αυτό το ''καλά''? Ο καθένας μόνος του.. Γιαυτό και κατα μέσο όρο εκεί όπου παλεύουμε να φτάσουμε είναι λίγο πιο πάνω απ την κατάσταση στην οποία ήδη βρισκόμαστε. Αυτό σημαίνει πως ελάχιστοι άνθρωποι νιώθουν ευτυχισμένοι. Είμαστε πεπεισμένοι πως αυτό το ''κάτι'' που θα κάνει τη διαφορά δεν το έχουμε και ούτε πρόκειται να το βρούμε. Ίσως έχει γίνει βέβαια ένα τόσο δα λαθάκι... Οι όμορφες στιγμές διαρκούν λιγότερο απ τις υπόλοιπες.. Αυτό μάλλον συμβαίνει για να τις εκτιμούμε όταν τελικά έρχονται. Έχω πιάσει άπειρες φορές τον εαυτό μου να κάνει σχέδια και να ονειρεύεται με χαλινάρια. Φοβάμαι μην ξεφύγει η σκέψη μου και γίνω γελοία.. Έχω επίσης πει αμέτρητες φορές οτι όλα τελειώσαν για καταστάσεις μα δυσκολευόμαι να θυμηθώ πότε αυτό το τελεσίγραφο ήταν όντως αληθινό...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)